Pałac Potockich (ul. Szpitalna 3)
Praktycznie w samym centrum Iwano-Frankiwska – jest terytorium otoczone ceglanym murem. Te fragmenty murów są autentyczną twierdzą, czyli pochodzą z XVII wieku. Szczerze mówiąc, chodzi tylko o wykorzystanie starego kamienia podczas przebudowy. A za murem położony Pałac Potockich. Z całym kompleksem budynków.
Elegancka brama wjazdowa po obu stronach ozdobiona maskaronami – postaciami rycerzy na szpilkach pylonów. Kamienni pancerni są typową cechą austriackiej architektury militarnej z XIX wieku.
Około 1670 roku „kasztelan krakowski i polski hetman koronny” Andrzej Potocki wzniósł ten dom dla siebie i rodziny. Nad pałacem pracowali dwaj architekci Corassini i Benoit. W pokojach rezydencji Stanisławowskiej Potoccy przyjmowali wysokich gości. Dokumenty pokazują, że tutaj bywał wielki koronny marszałek wojsk polskich Jan Sobieski, przyszły król polski. W latach 20-ch XVIII wieku żona Hetmana Pyłypa Orłyka (twórcy pierwszej ukraińskiej konstytucji), Anna znalazła schronisko u Jezuitów Stanisławowa i podobno przez jakiś czas przebywała w pałacu. W 1783 roku do miasta przybył imperator austriacki Józef II. Z tej okazji do miasta przyjechała liczna rodzina Potockich. Oczywiście, że cesarza gościli w pałacu.
W 1801 roku za długi Antoniego Protazego Potockiego Pałac został sprzedany państwu austriackiemu, i tam otwarto szpital wojskowy. Na miejscu zamku Potockiego wzniesiono nowy budynek, który istnieje do dziś.
W pierwszej połowie XIX wieku podczas pożaru spłonęło centralne skrzydło budynku. W latach 90-ch po lewej stronie parku pałacowego wybudowano dwukondygnacyjny budynek chirurgiczny. W drugie tysiąclecie kompleks budynków Pałacu Potockich wszedł jako jeden z najstarszych szpitali wojskowych w Europie. W 2004 roku szpital wojskowy opuścił mury pałacu.
W 2013 roku zakończono odbudowę bramy wjazdowej. Podczas prac konserwatorskich pod fundamentem pylonów pracownicy napotkali fragmenty pierwotnych murów twierdzy. Każdy element bramy został przez archeologów szczegółowo zbadany i opisany. Prawie 70% historycznej cegły udało się uratować, resztę zastąpiono cegłą z tego samego okresu historycznego. Dlatego przywróconą bramę można uznać za autentyczą. Całkowicie zachowano też kute elementy bramy. Odnowione zostało tylko kilku utraconych elementów ogrodzenia.
Obecnie obiekty byłego pałacu są we wspólnej własności władz miasta i firm prywatnych. Pałac ma status zabytku architektury i urbanistyki o znaczeniu lokalnym. W 2010 roku zostały przywrócone podziemia Pałacu Potockich. Dzisiaj to jest przestrzeń sztuki.
