Synagoga Tempel (ul. Straconych Nacjonalistów Ukraińskich 7)
Wśród najciekawszych zabytków Iwano-Frankiwska znajduje się starożytna reformatorska synagoga – Tempel. Historia synagogi Tempel – w tłumaczeniu z jidyszu oznacza „świątynia”. O budowie w 1887 roku zdecydowali członkowie żydowskiej wspólnoty progresistów Aleksander Wittel i Elias Fiszer. Wówczas większość ludności podkarpackich miast stanowili właśnie Żydzi. Część Żydów występowała za aktywny udział w życiu państwa, w którym mieszkasz, za prawo do nauki itp. Nazywano ich wspólnotą postępu albo reformistami. Jednak większość stanowili Żydzi ortodoksyjni, którzy pilnie przestrzegali zasady religijne. Występowali oni przeciwko zmianom i zakazali progresistom wchodzić do synagog. To zmotywowało progresistów do zbudowania własnej świątyni w Stanisławowie.
Wiceburmistrz Artur Nimgin przyczynił się do tego, żeby dla budownictwa przeznaczyli Plac Rybny, gdzie wówczas naprawdę sprzedawano rybę. Projekt stanisławowskiej bożnicy stworzył słynny architekt Wilhelm Sztriasny, który zaprojektował również synagogi w Wiedniu i Pradze. W czerwcu 1895 roku z udziałem rabina Isaka Gorowica założono kamień narożny synagogi. Ciekawostką jest fakt, że przy tym znaleziono jeszcze starszą płytę z napisem, że w tym miejscu w 1670 roku założono chrześcijańską świątynię Ofiarowania. Jednak nie przeszkodziło to budownictwu synagogi. Wreszcie, 4 września 1899 roku, z udziałem władz miejskich oraz żydowskiej wspólnoty odbyło się uroczyste otwarcie synagogi. W latach 20. XX wieku została odrestaurowana, a wnętrze umalowano nowymi freskami. Podczas II wojny światowej Tempel prawie się spalił, był bardzo zrujnowany.
17 listopada 1943 roku obok zrujnowanej synagogi naziści rozstrzelali 27 członków OUN, właśnie dlatego teraz ta ulica nazywa się Straconych Nacjonalistów. 1954 roku opuszczony budynek Templu przeszedł do własności Uniwersytetu Medycznego, który zdecydował urządzić na parterze byłej świątyni salę sportową, a na piętrze salę lekcyjną oraz klub studencki. Po odzyskaniu Niepodległości budynek postanowiono oddać wspólnocie Żydów ortodoksyjnych.