Aleje Ujazdowskie (róg ul. Bagatela)
W dniach 2 – 3 sierpnia 1944 roku na terenie Ogrodu Jordanowskiego hitlerowcy rozstrzelali kilkaset osób. W pierwszych dniach Powstania Warszawskiego dochodziło do masowych egzekucji ludności cywilnej. W późniejszym czasie liczba takich wypadków zmniejszyła się, ale do ostatnich dni powstania okrutny proceder był kontynuowany. Funkcjonariusze SS i niemieckiej policji zamordowali szacunkowo od 5 do 10 tys. warszawskiej ludności, w dużej mierze kobiet i dzieci. Działania te realizowały rozkazy Hitlera, dotyczące całkowitej eksterminacji polskiej ludności i doszczętnego zniszczenia Warszawy. Mówi się, że Geibel otrzymał jasny sygnał, brzmiący: „niech Pan zniszczy dziesiątki tysięcy”. Plan ten był sumiennie realizowany – egzekucja mieszkańców Śródmieścia Południowego była pierwszym krokiem do wcielenia planu w życie, jeszcze przed rzezią Woli. Przy ul. Bagatela przeprowadzane były masowe morderstwa. Na miejscu egzekucji ustawiano kilkunastoosobowe grupy, ludzi ograbiano ze wszystkiego i rozbierano do naga. Często ofiary egzekucji konały na zwłokach wcześniej zamordowanych ludzi. Stosy ciał sięgały do połowy piętra GISZ, które bezpośrednio przylegały do Ogrodu. W protokole Okręgowej Komisji Badania Zbrodni Niemieckich w Warszawie umieszczono informacje, że w piwnicach GISZ, gdzie zainstalowano krematorium, znajdowały się ludzkie prochy, ważące blisko 5578 kilogramów. To niepodważalny dowód, że w tym miejscu zginąć mogło do 10 tys. ludzi.