Pomnik – Kopiec Mordechaja Anielewicza (ul. Miła, u zbiegu z ul. Duboisa)
W tym miejscu pod przedwojennym adresem Miła 18 znajdował się bunkier, jeden z kilkuset wybudowanych podczas Powstania na terenie getta. Pod koniec Powstania w Getcie znajdował się w nim sztab Żydowskiej Organizacji Bojowej. Łącznie w podziemiach budynku przebywało ponad trzysta osób. W wyniku zdrady, 8 maja 1943 r. kryjówka została otoczona przez wojsko niemieckie. Kiedy Żydzi zostali wezwani do poddania się, bunkier opuściła ludność cywilna. Jedynym, nieodkrytym przez Niemców wyjściem udało się uciec ok. 15 osobom. Dla tych Powstańców, którzy podjęli nierówną walkę, w tym dowódcy powstania Mordechaja Anielewicza bunkier stał się również mogiłą. W krytycznej chwili osaczeni żydowscy bojownicy podjęli decyzję o popełnieniu samobójstwa. W 1946 r. z inicjatywy Centralnego Komitetu Żydów Polskich w miejscu zniszczonego bunkra z gruzów żydowskiej ulicy Miłej usypano pamiątkowy kopiec nazwany Kopcem Anielewicza. W 2006 r. uporządkowano skwer wokół kopca, a u jego podnóża umieszczono obelisk w kształcie ostrosłupa projektu Hanny Szmalenberg, wykonany przez Marka Moderau. Wyryto na nim napis w językach polskim, angielskim i jidysz autorstwa Piotra Matywieckiego. Znajduje się na nim również 51 nazwisk poległych w tym miejscu żydowskich powstańców, których tożsamość udało się ustalić.