Przejdź do treści
Nie masz konta?
Zarejestruj się i zdobywaj wyjątkowe nagrody!
Pomnik Jana Kilińskiego

Pomnik Jana Kilińskiego

Aleja Niepodległości 208
Aleje Jerozolimskie 37
Aleje Ujazdowskie
Kamień Akcji pod Arsenałem
Kamień Pamięci Batalionu „Czata”
Kamień Pamięci Batalionu „Gozdawa”
Kamień Pamięci Batalionu „Gozdawa”
Kamień Pamięci Batalionu „Miłosz”
Kamień Pamięci Batalionu „Miotła”
Kamień Pamięci Batalionu „Wigry”
Kamień Pamięci Batalionu „Zaremba Piorun”
Kamień Pamięci Batalionu „Zośka”
Kamień Pamięci Braterstwa Broni
Kamień Pamięci Generała Maczka
Kamień Pamięci Grupy Bojowej „Krybar”
Kamień Pamięci Jerzego Gawina
Kamień Pamięci Katynia
Kamień Pamięci Konstytucji 3-go maja
Kamień Pamięci Monte Cassino
Kamień Pamięci Obrońców Elektrowni
Kamień Pamięci Ofiar Stalinizmu
Kamień Pamięci Powstania Listopadowego
Kamień Pamięci Rady Pomocy Żydom
Kamień Pamięci Walk o Wisłę i Przyczółki
Kamień Pamięci Zgrupowania „Ruczaj”
Kamień w hołdzie Słowakom
Kamień Zgrupowania „Bartkiewicz”
Międzymurze
Miejsce Pamięci Poległych Żołnierzy oddziałów im. gen. Józefa Bema Suligowskiego
Miejsce Walki Polaków o Wolność Ojczyzny
Ogród Saski
Park Agrykola
Płyta upamiętniająca Polaków i Warszawiaków poległych w II wojnie światowej
Pomnik – Kopiec Mordechaja Anielewicza
Pomnik Bitwy pod Monte Cassino
Pomnik Bohaterów Getta
Pomnik Bohaterów Warszawy „Nike”
Pomnik Broni Polski Podziemnej
Pomnik Jana Kilińskiego
Pomnik Józefa Piłsudskiego
Pomnik ks. Józefa Stanka
Pomnik ku Czci Lotników Polskich Poległych w II Wojnie Światowej
Pomnik Małego Powstańca
Pomnik Nauczycieli Tajnego Nauczania
Pomnik Ofiar Czołgu Pułapki
Pomnik Ofiar w Pasażu Simonsa
Pomnik Partyzanta
Pomnik Poległym i Pomordowanym na Wschodzie
Pomnik Powstańców Czerniakowa i Żołnierzy I Armii Wojska Polskiego
Pomnik Powstańców Warszawy
Pomnik Romana Dmowskiego
Pomnik Stefana Roweckiego „GROTA”
Pomnik Tadeusza Kościuszki
Pomnik Żołnierza I Armii Wojska Polskiego
Rynek Solecki
Tablica pamiątkowa zwycięskiego powrotu wojsk w 1920 r.
Tablica poświęcona pamięci członkom załogi wytwórni Materiałów Wybuchowych AK „Kinga”
Tablica upamiętniająca akcję na aptekę Wendego
ul. Andersa
ul. Dobra 96
ul. Emilii Plater 15
ul. Kościelna
ul. Marszałkowska 136
ul. Nowy Zjazd 1
ul. Piękna 17
ul. Przechodnia
ul. Solec 41
ul. Solidarności 83
ul. Solidarności 85

Pomnik Jana Kilińskiego (Podwale)

Jan Kiliński urodził się 1760 roku w Trzemesznie w Wielkopolsce. 20 lat później przeniósł się do Warszawy i został mistrzem szewskim. Szybko zyskał szeroką klientelę i dorobił się majątku. W 1792 roku został radnym Warszawy.  Gdy w marcu 1794 roku wybuchła insurekcja kościuszkowska, w Warszawie rozpoczęły się potajemne przygotowania do powstania przeciw carskiej Rosji. Do spisku dołączył także przywódca cechu szewców Jan Kiliński. Pod wpływem wieści o zwycięstwie wojsk powstańczych pod Racławicami oraz zdobytych przez konspiratorów informacji o planowanej przez Rosjan na 19 kwietnia pacyfikacji stolicy, 17 kwietnia wybuchły walki na ulicach miasta. Jan Kiliński był jednym z dowódców ludu, przyczyniając się do oswobodzenia stolicy z rąk Rosjan. Drugiego dnia walk Kiliński na czele pospólstwa warszawskiego zdobył pałac, w którym mieściła się rosyjska ambasada. Z piwnic uwolniono polskich więźniów politycznych. 19 kwietnia insurekcja przyłączyła się do powstania kościuszkowskiego, a Tadeusza Kościuszkę uznała za Najwyższego Naczelnika Siły Zbrojnej Narodowej.

Jan Kiliński jest symbolem patriotycznego mieszczaństwa polskiego. Myśl jego uczczenia zrodziła się po odzyskaniu niepodległości. Odsłonięcie pomnika 19 kwietnia 1936 r. miało podniosły charakter, w uroczystości wziął udział prezydent Ignacy Mościcki. Na zakończenie uroczystości ulicami Warszawy przeszedł pochód przedstawicieli warszawskich cechów. Pierwotnie odsłonięty w 1936 r. na Placu Krasińskich, kilkakrotnie zmieniał  lokalizację, by ostatecznie stanąć przy ulicy Podwale. Ciekawe są dzieje pomnika podczas niemieckiej okupacji. W lutym 1942 r. okupanci niemieccy w odwecie za akcję tzw. małego sabotażu: manifestacyjne zerwanie niemieckiej tablicy z pomnika Mikołaja Kopernika, zdjęli pomnikową rzeźbę z cokołu i ukryli w podziemiach Muzeum Narodowego. Niemal natychmiast, dzięki  działaniom podziemia,  na ścianie budynku pojawił się napis: „Ludu W-wy, Jam tu ! Jan Kiliński.” Działania represyjne okupanta mimowolnie ocaliły pomnik, który przetrwał wojnę i wrócił na swoje miejsce w 1946 r. Potem dzięki staraniom warszawskiej Izby Rzemieślniczej w 1959 r. przeniesiony został na Podwale, bliżej miejsca, w którym dzielny szewc mieszkał, pracował i walczył.