Pomnik Bitwy pod Monte Cassino (Ogród Krasińskich, między ul. Andersa i Bohaterów Getta)
Bitwa pod Monte Cassino, zwana również bitwą o Rzym, została okrzyknięta jedną z najbardziej krwawych i zaciętych walk II wojny światowej. 18 maja 1944 r. II Korpus Polski pod dowództwem gen. Władysława Andersa zdobył wzgórze i znajdujący się na nim klasztor. W bitwie poległo 923 polskich żołnierzy, 2931 zostało rannych, a 345 uznano za zaginionych. Po bitwie gen. Władysław Anders wystosował depeszę do Naczelnego Wodza, gen. Kazimierza Sosnkowskiego, w której napisał: „Bóg dał zwycięstwo. Chorągiew polska została wywieszona o godz. 10.30 dnia 18 maja br. na ruinach klasztoru Monte Cassino. Żołnierz przeszedł piekło ognia, umocnień i niespotykanych trudności terenowych walcząc z najlepszymi oddziałami niemieckimi. Zwycięstwo zostało osiągnięte dzięki bohaterstwu żołnierza. Dowódcy nasi świecili przykładem. Jesteśmy z pełnym uznaniem dla gen. Leese dowódcy VIII Armii. W ciągu walki zadzierzgnięte zostały nadzwyczajna koleżeńskość i braterstwo broni z korpusami brytyjskimi. Cały czas mieliśmy wspaniałą pomoc lotnictwa. Pomimo strat i straszliwego zmęczenia po 22 dniach walki pod Cassinem oraz 7 dni natarcia – duch i morale wojska na najwyższym poziomie. Niech żyje Polska!”
Pomnik oddaje hołd żołnierzom II Korpusu Polskiego. Przedstawia rzeźbę bezgłowej, uskrzydlonej „Nike” wyłaniającej się z potrzaskanej kolumny. W podstawie pomnika widać wzgórze przykryte całunem, zarysowaną postać Matki Boskiej i porozrzucane hełmy. Na dwumetrowym cokole umieszczono urnę z prochami bohaterów którą okrywa całun
z motywem Krzyża Monte Cassino. W podstawie pomnika umieszczono również godła pięciu polskich jednostek, które brały udział w walkach. Pomnik jest projektem Wojciecha Zabłockiego, wykonanym przez rzeźbiarza Kazimierza Gustawa Zemłę.
Jego uroczyste odsłonięcie miało miejsca 30 maja 1999 r. podczas obchodów 55 rocznicy bitwy. W uroczystości wzięła udział Irena Anders, żona generała Władysława Andersa, dowódcy bitwy o Monte Cassino.