Przejdź do treści
Nie masz konta?
Zarejestruj się i zdobywaj wyjątkowe nagrody!
Kamień Pamięci Generała Maczka

Kamień Pamięci Generała Maczka

Aleja Niepodległości 208
Aleje Jerozolimskie 37
Aleje Ujazdowskie
Kamień Akcji pod Arsenałem
Kamień Pamięci Batalionu „Czata”
Kamień Pamięci Batalionu „Gozdawa”
Kamień Pamięci Batalionu „Gozdawa”
Kamień Pamięci Batalionu „Miłosz”
Kamień Pamięci Batalionu „Miotła”
Kamień Pamięci Batalionu „Wigry”
Kamień Pamięci Batalionu „Zaremba Piorun”
Kamień Pamięci Batalionu „Zośka”
Kamień Pamięci Braterstwa Broni
Kamień Pamięci Generała Maczka
Kamień Pamięci Grupy Bojowej „Krybar”
Kamień Pamięci Jerzego Gawina
Kamień Pamięci Katynia
Kamień Pamięci Konstytucji 3-go maja
Kamień Pamięci Monte Cassino
Kamień Pamięci Obrońców Elektrowni
Kamień Pamięci Ofiar Stalinizmu
Kamień Pamięci Powstania Listopadowego
Kamień Pamięci Rady Pomocy Żydom
Kamień Pamięci Walk o Wisłę i Przyczółki
Kamień Pamięci Zgrupowania „Ruczaj”
Kamień w hołdzie Słowakom
Kamień Zgrupowania „Bartkiewicz”
Międzymurze
Miejsce Pamięci Poległych Żołnierzy oddziałów im. gen. Józefa Bema Suligowskiego
Miejsce Walki Polaków o Wolność Ojczyzny
Ogród Saski
Park Agrykola
Płyta upamiętniająca Polaków i Warszawiaków poległych w II wojnie światowej
Pomnik – Kopiec Mordechaja Anielewicza
Pomnik Bitwy pod Monte Cassino
Pomnik Bohaterów Getta
Pomnik Bohaterów Warszawy „Nike”
Pomnik Broni Polski Podziemnej
Pomnik Jana Kilińskiego
Pomnik Józefa Piłsudskiego
Pomnik ks. Józefa Stanka
Pomnik ku Czci Lotników Polskich Poległych w II Wojnie Światowej
Pomnik Małego Powstańca
Pomnik Nauczycieli Tajnego Nauczania
Pomnik Ofiar Czołgu Pułapki
Pomnik Ofiar w Pasażu Simonsa
Pomnik Partyzanta
Pomnik Poległym i Pomordowanym na Wschodzie
Pomnik Powstańców Czerniakowa i Żołnierzy I Armii Wojska Polskiego
Pomnik Powstańców Warszawy
Pomnik Romana Dmowskiego
Pomnik Stefana Roweckiego „GROTA”
Pomnik Tadeusza Kościuszki
Pomnik Żołnierza I Armii Wojska Polskiego
Rynek Solecki
Tablica pamiątkowa zwycięskiego powrotu wojsk w 1920 r.
Tablica poświęcona pamięci członkom załogi wytwórni Materiałów Wybuchowych AK „Kinga”
Tablica upamiętniająca akcję na aptekę Wendego
ul. Andersa
ul. Dobra 96
ul. Emilii Plater 15
ul. Kościelna
ul. Marszałkowska 136
ul. Nowy Zjazd 1
ul. Piękna 17
ul. Przechodnia
ul. Solec 41
ul. Solidarności 83
ul. Solidarności 85

Kamień Pamięci Generała Maczka (ul. Rybaki przy fontannie)

Generał Stanisław Maczek (1892- 1994) był jednym z najwybitniejszych polskich dowódców wojskowych. Służył w Legionach Piłsudskiego, brał udział w wojnie polsko-ukraińskiej, polsko-bolszewickiej. Podczas wojny obronnej 1939  dowodzona przez Maczka jednostka zadała ciężkie straty niemieckiemu przeciwnikowi, a sposób prowadzenia przez niego walki został uznany za taktyczne osiągnięcie wojsk polskich w kampanii 1939 r. Za dokonania bojowe uhonorowany został Złotym Krzyżem Orderu Virtutti Militari. Walczył także podczas obrony Lwowa, jednak po wkroczeniu Armii Czerwonej został zmuszony wraz z jednostką do przekroczenia granicy Węgier. Tam został internowany. Następnie przedostał się do Francji, gdzie wraz ze swoją 10. Brygadą Kawalerii Pancernej brał udział w kampanii francuskiej. Za udział w walkach we Francji otrzymał Krzyż Virtuti Militari IV klasy. Po kapitulacji Francji gen. Maczek ukrywał się w Marsylii, a następnie przedostał się do Wielkiej Brytanii, gdzie dołączył do organizowanych tam Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. W 1942 r.  powierzono mu dowództwo nad 1. Dywizją Pancerną, która przeszła szlak bojowy przez Francję, Belgię, Holandię i Niemcy. W 1944 r. brała udział w inwazji sił alianckich w Normandii. Maczek dowodził swoją dywizją m.in. w zwycięskiej bitwie pod Falaise. Wsławił się także znakomitym manewrem taktycznym, dzięki któremu aliantom udało się wyzwolić Bredę. W 1945 r. gen. Maczek został odznaczony Komandorią Krzyża Legii Honorowej, a później awansowany do stopnia generała dywizji. Do demobilizacji dowodził polskimi oddziałami w Wielkiej Brytanii.

Lata powojenne generał spędził na emigracji w Edynburgu. Pozbawiony wszelkich świadczeń wojskowych rozpoczynał pracę jako sprzedawca i barman. W 1946 r. komunistyczny rząd pozbawił go obywatelstwa polskiego. W wolnej Polsce oddano mu należne honory. W 1990 r. prezydent Rzeczypospolitej na Uchodźstwie nadał mu stopień generała broni,
a w 1992 r. został Kawalerem Orderu Orła Białego.

Na wniosek obywateli ocalonej przez niego Bredy otrzymał tytuł honorowego obywatela Holandii. W uznaniu zasług 1. Dywizja Pancerna, którą dowodził uhonorowana została Wojskowym Orderem Wilhelma, stanowiącym najstarsze i najwyższe odznaczenie Królestwa Niderlandów. O szczególnych związkach polskich pancerniaków z holenderskim miastem przypomina znajdujące się w nim Muzeum gen. Maczka.

Generał Maczek zmarł w wieku 102 lat w Edynburgu. I zgodnie z życzeniem został pochowany wraz z żołnierzami dywizji poległymi przy wyzwalaniu Bredy, na tamtejszym polskim cmentarzu wojennym.